The deep haul 9 marked the western most position in our survey. Originally we meant to cover two transects over Rockall, but we had to skip that plan due to our material bad luck earlier. Now we sail east to 55.04N-13.59W where we change course at midnight (UTC) and sail 24 nautical miles to the southwest. On 31 March 3:10 UTC we arrive at the next transect (54.46N-14.24W) en set course to the east again. As we arrive at approximately 18:00 (UTC) at the continental slope, a thick layer of blue whiting appears on the echogram. We shoot the net for haul 9.
Trek 9, 31 maart 2019, 54.48N-10.44W, 3000kg blauwe wijting. - Haul 9, 31 March 2019, 54.48N-10.44W, 3000kg blue whiting. |
Nu is het tijd om iets op te biechten. Al jaar vangen we af en toe een Alfonsino (Beryx sp.), een mooi helder oranje gekleurd visje. Van het geslacht Beryx komen twee soorten voor in het gebied: Beryx decadactylus en Beryx splendens. In het verleden hebben we van enkele exemplaren vastgesteld dat het om B. decadactylus ging. Daarna hebben we wat al te gemakkelijk aangenomen dat het bij alle Beryxen om deze soort ging. In trek 9 vangen we een Beryx en kijken er nog eens kritisch naar: het blijkt om B. splendens te gaan. Achteraf denken we dat we veel van de eerder gevangen exemplaren ten onrechte B. decadactylus hebben genoemd. De Nederlandse naam voor beide soorten is hetzelfde: Alfonsino. In de handel wordt ook de naam Rode Beryx gebruikt: deze heeft wel specifiek betrekking op B. splendens.
Now it is time for a confession. For years we sometimes catch individuals of Alfonsino (Beryx sp.), a beautiful bright orange coloured fish. There are two species of this genus in the area: Beryx decadactylus and Beryx splendens. In the past we (must have) identified some specimens as B. decadactylus. After that we assumed a bit too easy that all the Beryxes were of that species. In haul 9 we catch another Beryx and look at it more thorough: it turns out to be a specimen of B. splendens. With hindsight we suspect that many of earlier caught specimens were misidentified as B. decadactylus. The English name of B. splendens is Splendid Alfonsino or Beryx.
Er is nog iets in de vangst van trek 9 dat voor enige opwinding zorgt: een stuk van een inktvis met een wat gelatineus ("kwalachtige") structuur. Dit is afkomstig van een reus, de zevenarmige octopus (Haliphron atlanticus). Deze soort heeft in werkelijkheid acht armen, maar een arm houdt het dier opgerold in een lichaamsholte. Deze arm wordt gebruikt voor het paren! De vrouwtjes van deze diepzeesoort kunnen tot 3 meter lang worden. Op het dieet staan... kwallen (zie deze studie). Overigens is dit niet de eerste keer dat deze soort in de vangst zit. Ook op pelagische trawlers liggen vaak brokstukken van deze soort op het achterdek: wellicht wordt af en toe een exemplaar opgepikt in de grote mazen van het voornet en breekt dan in stukken door de kracht waarmee het vistuig door het water wordt getrokken.
There is something else in the catch of haul 9 that is cause for some excitement: a piece of cephalopod with gelatinous consistency. This belongs to the giant seven-arm octopus (Haliphron atlanticus). This species has eight arms, but one of them is rolled op in a body crevice. This arm is used for mating. The females of this deepsea species can grow as big as three meter. They seem to feed on... jellyfish (see this study). Actually this is not the first time we find this species in the catch. Also on deck of pelagic trawlers pieces of this species can be found on the aft deck: most likely an individual is picked of in the large meshes of the front part of the net and breaks in pieces due to the force caused by towing the gear through the water.
Voortgang na trek 9/Progress after haul 9:
Now it is time for a confession. For years we sometimes catch individuals of Alfonsino (Beryx sp.), a beautiful bright orange coloured fish. There are two species of this genus in the area: Beryx decadactylus and Beryx splendens. In the past we (must have) identified some specimens as B. decadactylus. After that we assumed a bit too easy that all the Beryxes were of that species. In haul 9 we catch another Beryx and look at it more thorough: it turns out to be a specimen of B. splendens. With hindsight we suspect that many of earlier caught specimens were misidentified as B. decadactylus. The English name of B. splendens is Splendid Alfonsino or Beryx.
In de vangst van trek 9: Alfonsino of Rode Beryx (Beryx splendens). - In the catch of haul 9: Splendid Alfonsino or Beryx (Beryx splendens). |
There is something else in the catch of haul 9 that is cause for some excitement: a piece of cephalopod with gelatinous consistency. This belongs to the giant seven-arm octopus (Haliphron atlanticus). This species has eight arms, but one of them is rolled op in a body crevice. This arm is used for mating. The females of this deepsea species can grow as big as three meter. They seem to feed on... jellyfish (see this study). Actually this is not the first time we find this species in the catch. Also on deck of pelagic trawlers pieces of this species can be found on the aft deck: most likely an individual is picked of in the large meshes of the front part of the net and breaks in pieces due to the force caused by towing the gear through the water.
Een stukje van een reus: de zevenarmige octopus (Haliphron atlanticus). - Piece of a giant: the seven-arm octopus (Haliphron atlanticus). |
Vergroot: zich ontwikkelende vislarven? - Close up: developing fish larvae? |
Voortgang na trek 9/Progress after haul 9:
31-3-2019 21:24 UTC 54.49N-10.13W draaien naar noordoost/turn northeast
01-4-2019 01:18 UTC 55.29N-09.22W draaien naar west/turn west
01-4-2019 12:15 UTC 55.29N-11.59W draaien naar noord/turn north
01-4-2019 18:56 UTC 56.42N-12.01W draaien naar east/turn east
Op dinsdag 2 april, om 4:05 bij het oostelijke einde van het 56.42N transect komen we weer bij de onderwaterhelling van de de rand van het continentale plat en - het is geen verassing meer - we zien weer blauwe wijting op het echogram. Voor de laatste keer tijdens deze survey zetten we uit (Trek 10).
On Tuesday 2 April, at 4:05 at the eastern end of the 56.42N transect we arrive again at the slope of the edge of the continental shelf and - it is not a surprise anymore - we see again blue whiting on the echogram. Voor the last time during this survey we shoot the net (haul 10).
Om 8:10 UTC bereiken we het einde van de het transect, 56.43N-9.00W, en we maken ons op om via de Ierse Zee naar huis te varen.
At 8:10 UTC we arrive at the end of the transect, 56.43N-9.00W, and we start to prepare our trip home via the Irish Sea.
Op dinsdag 2 april, om 4:05 bij het oostelijke einde van het 56.42N transect komen we weer bij de onderwaterhelling van de de rand van het continentale plat en - het is geen verassing meer - we zien weer blauwe wijting op het echogram. Voor de laatste keer tijdens deze survey zetten we uit (Trek 10).
On Tuesday 2 April, at 4:05 at the eastern end of the 56.42N transect we arrive again at the slope of the edge of the continental shelf and - it is not a surprise anymore - we see again blue whiting on the echogram. Voor the last time during this survey we shoot the net (haul 10).
Trek 10, 2 april 2019, 56.43N-9.29W, 600kg blauwe wijting. - Haul 10, 2 April 2019, 56.43N-9.29W, 600kg blue whiting. |
Om 8:10 UTC bereiken we het einde van de het transect, 56.43N-9.00W, en we maken ons op om via de Ierse Zee naar huis te varen.
At 8:10 UTC we arrive at the end of the transect, 56.43N-9.00W, and we start to prepare our trip home via the Irish Sea.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten